"काय ग, कधी आलीस?" इति आजोबा.
खर सांगायचं तर सुरुवातीची काही सेकंद " हे आजोबा कोण?" याचा विचार करण्यात गेली. मी याना कुठे भेटली असेन?.... आणि मग आपण कुठून येण्याबद्दल ते विचारात आहेत? या विचारांनी मनात एकदम गोंधळ वाढला...
तेवढ्यात "अग कधी आलीस?" पुन्हा आजोबांनी विचारलं.
एकतर उशीर झाला होता आणि त्यात बँकेत महत्वाच काम ही पूर्ण करायचं होत. मी पटकन त्यांना म्हणाले " आजोबा, मला उशीर होतोय आणि हे महत्याच काम मला पूर्ण करायचं आहे"
त्यानी हि चटकन उत्तर दिल " काही हरकत नाही, तू तुझ काम कर, तो पर्यंत मी माझ पासबुक अपडेट करून घेतो."
मी पुन्हा कामाला लागले, पण हे आजोबा कोण ह्याचा विचार मनात चालूच होता.
काम आटपल आणि मी शूटला जायला निघाले, आजोबा पासबुक अपडेट करून घेत होते. मी बँकेच्या बाहेर पडले. पण न राहून सारखा विचार मनात येत होता कि हे आजोबा कोण आणि ते मला कुठून येण्याबद्दल विचारत आहेत. ह्या विचारातच मी कधी वळले आणि आजोबांसमोर येऊन उभी राहिले हे मलाच कळल नाही. तो पर्यंत आजोबांचं पासबुक अपडेट करून झाल होत.
त्यांनी पुन्हा मला तो प्रश्न विचारला "काय ग, कधी आलीस?.
"आजोबा तुम्ही मी कुठून आल्याबद्दल विचारताय? थोडा संदर्भ द्याल का प्लीज" इति मी.
"अग असं काय करतेस, तू अमेरिकेला गेली होतीस ना, पुढील शिक्षणासाठी... तू "अमृता" ना कुंकू मालिकेमधली. आणि काय ग, तुमच्या घरी इतके प्रोब्लेम चालू आहेत आणि तू अमेरिकेत काय गेली होतीस? पण बर झाल तू परत आलीस, मी तुला नीट सांगतो की नक्की कोण चुकतंय आणि कुठे प्रोब्लेम होतोय.. किती त्रास देत आहेत त्या बिचार्या जानकीला आणि ती ही कोणतीही गोष्ट नीट मांडूच शकत नाही... अग घरातली माणस नेहमी आनंदात असली पाहिजेत... आणि नरसिःह रावांची मोठी मुलगी म्हणून तुला हे सगळे गैरसमज दूर करायला हवेत" आजोबा मनात दाटून आलेलं बोलत होते.
मी शांतपणे त्याचं ऐकून घेतलं आणि खरच खूप आश्चर्य वाटत होत की आपल्या करमणुकीसाठी असलेल्या मालिकेला स्वताच्या आयुष्याचा भाग बनवणारे आणि मालिकेत घडणारे सुख दुखाचे प्रसंग आपल्याच आयुष्याचा भाग समजणारे प्रेक्षकही आहेत. आजोबाना नीट समजावलं आणि तिथून निघाले.
पण मनात एक विचार सारखा येत होता की "आपण विविध मालिकातून/ चित्रपटातून जे काही करमणुकीसाठी दाखवत असतो ते प्रदर्शित करण्यापूर्वी खूप खबरदारी घेण्याची गरज आहे, खूप विचारमंथन होण्याची गरज आहे आणि हे माध्यम सांभाळून हाताळण्याची गरज आहे."
We all participate in weaving the social fabric; we should therefore all participate in patching the fabric when it develops holes.-Anne C.
khup chan anubhav hota aikun mast watla mag atta kamachi jababdari khup wadli so all the best
ReplyDeleteमस्त अनुभव आणि मस्त लिखाण| बघ! आम्ही प्रेक्षक तुम्हाला ह्रदयात किती सामावून घेतो ते :)
ReplyDeleteप्रत्येक गोष्ट कोणाचे तरी घडलेले आयुष्य सांगत असते...छान लिहिले आहेस..पटकन डोळ्यासमोर आजोबा उभे राहिले..
ReplyDelete